Avondvierdaagse 2011
Als ik dit zit te tikken, stroomt de regen nog altijd met bakken uit de lucht. We hebben te maken met nagenoeg de natste zomer sinds de weersvoorspellingen worden geregistreerd. Maar niet alleen buiten is het nat, ook in huis bij de familie Welgraven is het vochtig. Na terugkomst van de vakantie, moest ik vaststellen dat het vochtig in mijn kelder was.
Aanvankelijk dacht ik dat het door de aanhoudende regen was veroorzaakt, maar een lekkende waterleiding ergens in de vloer van de keuken was hier debet aan. Alleen alles vanaf de watermeter rigoureus te vernieuwen leek de enige juiste oplossing, want er is geen kruipruimte onder de keuken. Ik ben nog steeds niet helemaal klaar, maar ik had beloofd om een stukje voor het clubblad te schrijven. De deadline van juli heb ik niet gehaald, omdat we toen heerlijk in eigen land de regenbuien vanaf de camping hebben ondergaan.
Dit jaar verliepen de voorbereidingen wat anders als normaal. Ongeveer een maand voor aanvang werden we op de hoogte gesteld van het faillissement van Stichting het Haarhuus. Dit betekende dat de Lindeboom gesloten werd. De Lindeboom is al sinds heel wat jaartjes het start- en eindpunt van onze ritten. Na een verlossend telefoontje van Patricia Caverlé, eigenaresse van het pand, hoefden we gelukkig niet verder te zoeken naar een nieuwe startplaats.
Zo zijn we maandag 20-06-2011 van start gegaan met de 26ste editie van de Avondvierdaagse. Traditioneel zat Berna achter de inschrijftafel, Jos had zijn laptop meegenomen voor de GPS-ers en ondergetekende zat bij de GPS inschrijfbalie. Berrie en Rita verschenen met de camper om vervolgens naar de pauzeplaats te rijden. Dag 1 werd de route noord-oost van 100 km verreden. Onderweg oefende Jan Korting zijn hobby uit en probeerde iedereen op de gevoelige plaat vast te leggen.
Al jaren werken diverse vrijwilligers met ons mee om de 4-daagse tot een succes te maken. Zo zat Marion Korting dinsdag bij de inschrijftafel en bleef Jos achter op het Honk. Gert Vierhouten kwam met zijn vader om de pauzeplaats te bemannen, door een navigatie fout kwamen zij iets later dan gepland aan op de pauzeplaats. Deze pauzeplaats lag bij een wijnboerderij. Degene die met navigatie reden en niet de dagelijkse update hadden gepakt zijn aan dit punt voorbij gereden, omdat er een routewijziging nodig was t.g.v. wegwerkzaamheden. De route lag zuid-oost en was 125 km lang. Onze hof-fotograaf was wederom van de partij.
Veel regen hebben we ’s avonds niet gezien, alleen op woensdagavond begon het slecht. Dit is traditioneel mijn avond, omdat ik ’s woensdags altijd vrij ben. Ik kon dan ook niet langer wachten met naar Deventer rijden en liep een nat pak op. Degene die buienradar hadden geraadpleegd, wisten dat het wat later op de avond droog zou blijven, aldus geschiedde. José Maatman zat aan de inschrijftafel, ondergetekende bleef op het honk en Jaap van den Berge zou naar de pauzeplaats. Nu laat mijn gezondheid me al een poosje in de steek en toen ik woensdagmiddag met Jaap belde bleek ik geen goede afspraak met hem te hebben gemaakt. Hiervan was ik mij niet bewust. Aangezien Jaap eerder die week verplichtingen elders had en ik hem dus nog niet gesproken had, ging het bijna verkeerd. Jaap wist dit echter op te lossen, waarvoor dank. Deze avond werd de route zuid van 100 km verreden. Degene die alleen de GPS-routes van zondag hadden geladen en niet de updates hebben gebruikt, konden voor een vervelende fout komen te staan. Net voor de Vierdaagse hebben we de routedagen nog gewisseld. Tegenwoordig wordt ook de datum meegezonden naar de Zumo en daar ontstond de fout. We kwamen er woensdag pas achter dat deze datum niet was aangepast en zo kon het gebeuren dat er een paar de route gingen rijden die eigenlijk voor vrijdag stond gepland.
Donderdag stond er weer een 125 km route op het programma die richting noord leidde. Jan Korting was zo vriendelijk op het honk te blijven, zodat zoonlief Jos een rondje kon rijden. Tonny Koolhof zat aan de inschrijftafel en Marion Korting en ondergetekende gingen naar de pauzeplaats. Hoewel er veel wind stond was het een prachtige plaats om te stoppen. Net als voorgaande jaren wordt er goed gebruik van de pauzeplaats gemaakt en vinden de drankjes gretig aftrek.
De laatste avond stond west op het programma, Rita Janssen aan de inschrijftafel en haar Berrie op het honk. Ikzelf ging met mijn zoon Ruben naar de pauzeplaats. Na een paar jaar wederom bij de ijsboerderij van de Fam. Boesveld. Ruben vindt dit prachtig. We waren er veel te vroeg en hebben eerst even een ijsje gegeten. Na lang wachten, viel best wel mee, was eindelijk de eerst motorrijder daar. Ruben aan het werk, drankje inschenken, snoepje erbij. Toen Jos en Ton kwamen en de heren ijs gingen eten, werd Ruben al snel gevraagd mee te eten. Dit was niet tegen dovemansoren gezegd, eerst nog kleine hapjes maar al gauw paste het ijs maar net op zijn lepeltje. Vermakelijk om te zien.
Dat de weersverwachtingen slecht waren voorspeld, bleek gelukkig geen belemmering voor een hoop deelnemers. Aan het einde van de week is de teller op 97 inschrijvingen blijven steken, gezien de weerverwachting niet eens een slechte opkomst.
Helaas hadden we na vele jaren dit jaar weer eens te maken met een paar valpartijen. Dinsdagavond gingen de eerste 2 onderuit, waarvan 1 er een gebroken sleutelbeen aan overhield. We belden Hakan van Bike Sports ORS, maar de aanhanger stond niet bij de zaak en zijn broer was met de auto weg, dus het zou wel even duren voor hij ter plekke kon zijn. De vrienden van de ongelukkige buitelaar hebben het zelf opgelost. De andere deelnemer kon zijn weg vervolgen.
Donderdag weer een schuivertje, waarna de deelnemer verder kon, maar even later een telefoontje dat er 2 man in de sloot gereden waren. Bijzonder daarbij was, dat de eerste hard de sloot in is gegaan en dat de tweede in zijn spiegels heeft zitten kijken en zo ook in de sloot belandde. Jan Korting,die die avond “dienst” had, heeft de aanhanger van zijn zwager geleend en heeft de motoren thuis gebracht. Henk en Berna Pasman waren de eersten van de club die erbij kwamen en zij bleven erbij tot de heren waren opgehaald. Degene die als eerste in de sloot belandde is in warrige toestand naar het ziekenhuis gebracht en daar volledig doorgelicht. Gelukkig mochten we later een e-mail van hem ontvangen. Daarin bedankte hij degene die hem geholpen hadden en dat hij er “goed” vanaf gekomen was, alleen een zware hersenschudding.
Verder is de Avondvierdaagse goed verlopen. Het contact met Patricia, eigenaresse van de Lindeboom, was weer als vanouds. Uiteraard was er een terras ingericht en volop koffie en thee klaar. Hier werd goed gebruik van gemaakt. Traditioneel sloot de organisatie de avond af met een balletje gehakt. De eerste avond waren deze niet aanwezig en hebben we genoegen genomen met een "bittergarnituurtje". De 2e avond lagen de gehaktballen al klaar! En donderdagavond was het zó gezellig dat Ton Korting zelf aan het frituren is geslagen, kortom toppie!
Het was een roerige editie, die we vrijdagavond traditioneel hebben afgesloten met een BBQ bij de fam. Korting thuis, georganiseerd door Marion Korting. Ook hebben we Hetty Sarink uitgenodigd en gezellig met haar bijgepraat bij de BBQ. Hier heb Ik, in de hoedanigheid van voorzitter van de A4d-cie, Berrie Janssen bedankt voor 12 jaar inzet binnen de organisatie. Hij heeft zijn functie neergelegd. Hartstikke bedankt Berrie, het waren leuke jaren en we hebben een hoop beleefd. In de toekomst doen we nog graag een beroep op je als helpende hand. Volgend jaar gaan Jos Korting en Ik samen verder…
Ik wil hier een ieder bedanken die op welke wijze dan ook heeft geholpen om deze editie van de
Avond-4-daagse tot een succes te maken.
Gegroet en tot de volgende editie,
Dirk Welgraven
Naar boven