Hemelvaart Weekeinde ◂ ▸
Verslag Hemelvaartweekeinde
Donderdag 17 mei was het dan zo ver, we gingen weer met de motorclub op Hemelvaartsweekend. Dit keer was de route naar het Weserbergland in Duitsland.
Al dagen voor vertrek vraag ik me altijd wat moet ik meenemen, de ene dag zijn de weersvoorspellingen fris, dan weer zonnig, het is al midden mei maar je weet het nooit met het weer. Dan toch maar wat kleding meenemen voor de frisse dagen en wat voor de warmere dagen. De binnenkoffers in de buitenkoffers gedaan, GPS-Systeem op de motor en de filmcamera geïnstalleerd voor op het stuur. Het is 07.30 uur en we kunnen bepakt en bezakt naar de Lindeboom, het is nog wat bewolkt en er staat ’n frisse wind, maar het is droog.
Harry heeft dit weekend georganiseerd. Hij heeft dit al vroeg vorig jaar moeten vastleggen want het is daar ’n mooie omgeving en rond de Hemelvaart wil iedereen daar graag naar toe.
Tijdens de algemene ledenvergadering in oktober jl. kon je je al opgeven hiervoor en in november heeft hij dit al vastgelegd bij Gasthaus Zur Fähre in Beverungen-Herstelle.
Zie voor informatie hun site: www.gasthaus-zur-faehre.de Hier kun je zien hoe de kamers eruit zien en waar het gasthaus staat en in welke mooie omgeving het ligt
De volgende personen hadden zich opgegeven om mee te gaan, Berna en Henk Pasman, Jan en Jos Korting, Berta en Jaap van den Berge, René Joldersma, Ronald van de Klooster, Marian Martens en Harry en Tonny Koolhof. Mau Pi Ferrari en Annemarie Joldersma konden door omstandigheden helaas niet mee. We stonden even te wachten bij de Lindeboom totdat iedereen er was maar er stond echt ’n erg frisse wind. Om 2 minuutjes over 8 startten we de motoren en gingen op weg. Eerst ’n stukje snelweg om even snel op weg te zijn, dus op naar Enschede. Harry reed voorop en dat ging zo lekker snel dat we links aanhielden terwijl we rechts af moesten richting Enschede. Maakt niet uit, we hebben vakantie en pakken gewoon de volgende afslag en dan wel richting Enschede. Met 9 motoren en 2 duopassagiers gingen we bij Ochtrop de Duitse grens over.
Het was toen ongeveer 08.52 uur en nog steeds ’n frisse wind, bewolkt en droog en heel af en toe kwam er ’n matig zonnetje om de bewolking heen kijken maar was zo weer weg. Na Ochtrop richting Münster. De Garmin zei: Off Road, wat Off Road, we zitten op de snelweg en voor Harry dit in de gaten had zaten we voor de 2e maal op de verkeerde weg, we hadden rechts af gemoeten. Wederom geen probleem want op deze gewone weg was ’n afslag waarbij we mochten keren op de weg. Na ’n stuk snelweg gingen we die weg af om verder leuke tussendoor wegen te pakken en dit is Harry zeker weer gelukt, en het leuke is dat we op de wegen binnendoor hier in Duitsland lekker kunnen doorrijden in ’n net zo’n lekker tempo zonder ook maar 1 drempel onderweg tegen te komen. Dat is echt zalig. Rond 10.45 uur hielden we onze 1e koffiestop, bij Hotel Restaurant Zür Mühle in Lengerich, zie voor informatie de site www.lengerich-hotel.de. We dronken er lekkere vers gezette, warme koffie en thee. De zon leek er na de stop ook wat beter door te komen en het was 13.5 graden. Jan wou na deze stop wel graag voorrijden, dan kon Harry wat filmopnames maken van onderweg. Want die mooie smalle stuurweggetjes rijden op je motor door ’n geweldige mooie omgeving is erg leuk en als je dan de film terug gaat kijken dan geniet je er voor de 2e keer weer van.
Af en toe kwam je door ’n klein dorpje of plaatsje en rij je ook wel eens door ’n streng gelovig dorpje heen waar je de mensen in “klederdracht“ met zwarte mutsjes op en de jeugd, jongens in zwarte lange broek en blauw overhemd en de meisjes in ook zwarte kleding en ’n mutsje op, naar de kerk lopen. Ja, het is Himmelfarht, 2 jongens liepen voor op en vonden de motoren prachtig en zwaaiden naar ons, maar de ouders die erachter liepen keken wel heel erg streng het leek wel dat ze niet blij waren met het gedrag van hun beide zoontjes. Volgens mij deden ze toch niets verkeerd.
Maar na nog meer mooie binnenwegen stopten we voor onze 2e koffiestop bij Gaststätte Friedrichshöhe in Steinhagen, zie voor info www.friedrichshoehe.de Hier waren veel mensen ook in zwarte kleding met hoeden op maar die gingen niet naar de kerk, deze hadden het bier voor zich staan. Wij gingen voor de koffie en de thee, alleen hadden ze er helaas géén gebak of küche bij alleen ’n ontbijt voor € 13, - maar daar hadden wij geen zin aan. Dus het drinken opgemaakt en genoten van de zon die er goed door kwam, wat mensen bekeken en weer op weg. Dit keer wou Ronald wel graag voorrijden.
Maar eigenlijk hadden we bij de koffie en de thee wel graag iets bij willen hebben, dus na niet zo’n hele lange rit die wel mooi was toch nog één extra tussenstop gehouden en wel bij Hüttengrill. Hier hebben we vorig jaar ook gezeten om wat te eten met het Hemelvaartsweekend die Anton had georganiseerd. Deze eetgelegenheid zit aan de Detmold-Frierich-Ebert strasse, alleen ik weet niet meer in welke plaats.
We konden in elk geval allemaal lekker onder de parasols zitten want de zon liet zich van de goede kant zien en het werd steeds wat warmer. Onder het eten hadden we het nog over de mooie bosrijke gebieden, de leuke haarspeldbochtjes en het goede weer. Onze 1e dag kan al niet meer stuk. Alles loopt prima naar wens, er zijn heel veel motorrijders die we tegenkomen, veel fietsers, jongeren die met karretjes vol bier, lopen. En ze zijn allemaal even vrolijk, ze zwaaien als we er langs rijden. We hoeven niet zo veel kilometers meer te rijden nog ongeveer 3 kwartier en komen onderweg nog ’n bikerhaus tegen waar we nog wel ’n korte stop kunnen houden voor evt. wat te drinken en voor de liefhebbers ’n ijsje te eten. Dit was in het plaatsje Bevern-Lütgenade, www.bikerhaus.de ze hebben er ’n leuk uitnodigend bord buiten staan speciaal voor motorrijders. We genoten heerlijk onder ’n parasol van het stralende mooie, zonnige weer.
Rond 17.45 uur kwamen we na nog weer ’n prachtige mooie tocht door het Weserbergland in ’n geweldig mooie omgeving aan bij Gasthaus zur Fähre, toen ze onze motoren hoorden aankomen werd het hek van de binnenplaats opengedaan en mochten we de motoren op de binnenplaats en in de garage zetten. Nadat we de koffers en bagage van de motoren hadden afgehaald werd het hek weer dicht geschoven en kwam “de hond des huizes” (’n grote stevige herdershond) bij de motoren liggen om alles goed te bewaken.
Na ’n lekkere verfrissende douche op ’n netjes verzorgde eenvoudige kamer gingen we naar beneden waar we ons trakteerden op ’n drankje. ’n Klein nadeeltje van de eenpersoonskamer was dat hier geen douche op de kamer was maar op de gang, wel was deze douche alleen voor de 1 persoonskamer die wij hadden besteld. Deze werd niet gebruikt door anderen.
We liepen voor het diner nog even de dag door, ’n ieder was enorm tevreden over de route en de mooie omgeving, alles was goed verlopen, prachtig weer. Onze 1e dag was al volledig geslaagd. Tegen 19.30 uur gingen we á la carte eten. De kok heeft uitstekend zijn best gedaan; het was heel lekker en niet duur. Het was al gauw 23.00 uur, en velen van ons waren toch wel wat moe aan het worden en gingen naar de kamers. Vandaag hebben we 397 km. Gereden.
De 2e dag, vrijdag 18 mei, om 8.30 uur hadden we afgesproken om samen te gaan ontbijten er waren weer van die lekkere Duitse harde bolletjes, alleen je krijgt er zoveel rommeltjes van, op de grond en de tafel, want er valt altijd van alles af als je ze door snijdt en op eet. Er was kaas, vleeswaren, paté, jam en honing, koffie en thee en ’n gekookt ei. René was iets later en zijn tafelgenoten hadden zijn Duitse harde bolletjes opgegeten, want het bleek dat de bolletjes waren afgeteld op 2 per persoon. En helaas de keuken was er door heen, er waren nog wel 2 plakjes van dat wat harde ovalen brood, dus René morgen op tijd zijn. En zijn tafelgenoten weten nu ook dat de bolletjes afgeteld zijn.
Het weer buiten is wat bewolkt en fris, maar onder het ontbijt komt het zonnetje er al door.
Om 10.00 uur gingen we vertrekken voor onze dagtocht, voor we allemaal op de motor zaten was er nog ’n discussie over ’n andere route, deze keer zou Henk eerst voorrijden, en wat bleek we kregen al vrij snel ’n veerpont waar wij met 9 motoren op reden en voor de veerpontbaas de oversteek ging maken kwamen er nog eens 15 motoren bij op en er moesten van de andere groep motoren nog wat blijven staan want niet iedereen kon gelijk bij het pontje op want hij was vol. Intussen kwam de zon er nog meer door en werd het zalig weer om te rijden, heel af en toe kwam er ’n wolkje aan de lucht, maar de weg en de route was geweldig mooi; fijne smalle wegen, prachtige omgeving met heerlijke haarspeldbochtjes en natuurlijk de bergen met hellingen en dalingen van 13 tot 16%.
Tegen 11.15 uur vond de voorrijder ’n gezellig plekje voor ’n koffiestop bij Bäckerei Koch aan de Holländische Strasse in Calden en lekker gebak met koffie en thee dat ze er hadden. Er stonden ’n hele verzameling heksen in deze bakkerij, als je naar het toilet wou moest je ’n trap af en gelijk bovenaan de trap stonden 3 heksen. Ik hoop niet dat ze ons hebben behekst. Na deze koffiestop ging Harry weer voorrijden. De temperatuur was inmiddels al opgelopen naar 15 graden en lekker veel zon, er stond ook niet zo’n koude wind als gisteren daarom was het nu ’n heel stuk aangenamer. Onderweg door de bossen heen gereden en als je dan weer op ’n open vlakte kwam dan zag je er de roofvogels weer hoog door de lucht zweven; je zag er dan steeds 2 bij elkaar. We hebben ‘n korte stop gehouden bij de Twistetalsperre waar we ’n ijsje hebben gegeten, we meenden dat hier ’n groot meer zou zijn met ’n stuwdam maar dit was er niet, wel ’n meertje maar geen stuwdam ontdek. Er waren wel mensen met ’n kano op het meer. Deze Twistetalsperre zou zijn gebouwd van 1973 tot 1981. Het was daar wel even lekker rondlopen, er was ’n camping waar enorm veel campers stonden. Inmiddels kwamen er nog wat meer motorrijders naar deze plek. Waarschijnlijk hadden ze ook naar de stuwdam willen kijken en zijn ook maar gaan zitten om er wat te drinken en ’n ijsje te eten.
Toen iedereen weer wat was uitgerust gingen we weer verder om zo via leuke binnenwegen bij Ibo’s Imbiss Dönner Kebab wat te gaan eten, we hebben er heerlijk buiten in de zon gezeten om er onze dönner kebab, bakje patat friet met mayonaise of broodje braadworst op te eten en wat te drinken.
Marian genoot ook enorm van de zon en ging er zelfs uitgebreid voor in de stoel zitten. ( Zie foto).
Maar ja, Marian kon daar niet blijven zonnebaden omdat we weer verder gingen met onze route, dus de GPS-sen werden weer aangezet. Harry reed nu weer voorop. We volgden weer ’n mooi weggetje, hé wat nu, aankomsttijd van ons hotel zou 19.27 zijn gaf de GPS ineens aan, terwijl we vrij dicht in de buurt waren van ons hotel en het pas 15.30 uur was, waar wil de route ons nog helemaal heen sturen, wat nu, Harry zijn GPS gaf ineens helemaal niets meer aan en was gewoon donker, even onder het rijden weer opnieuw aanzetten. Nee hoor, hij bleef donker en deed niets meer. Dan maar even stoppen en vragen naar de anderen of die ’n route hadden. Bij één van de anderen gaf de route links af aan en bij weer ’n ander weer rechts af, geen van de GPS-sen gaf hetzelfde aan terwijl we toch allemaal dezelfde route van Harry hadden gekregen maar dat was nog in Nederland.
Zou de GPS-sen dan toch behekst zijn met de koffiestop in Calden? Even ’n kort overleg met elkaar, verhip Jaap zijn GPS deed ook ineens vreemd, Ronald had wel ’n goede route erin staan en daarom ging Ronald weer voorrijden om zo toch op ’n redelijke tijd weer op ons overnachtingadres aan te komen. En, ja hoor onder het rijden sprong Harry zijn route ook zo ineens weer over op normaal, tijd van aankomst 16.45 uur. Nou dat leek er inderdaad meer op.
En zo vervolgden we de weg weer met uiteindelijk toch weer allemaal dezelfde route, hé nu ’n weg met verboden voor auto’s en motoren, toch wees de GPS van Ronald deze weg aan, die van Jan links af en die van Harry rechts af, maakt niet uit, “ follow the leader “ ach, wat kan ons gebeuren, het is wel ’n mooi smal binnendoor wegje met één en al bomen aan beide kanten en wat donker en na een stuk door gereden te zijn kwamen we op ’n grintweggetje. Iets grint, gaat goed. We reden verder en het werd steeds meer grint, gewoon doorrijden, het grint werd losliggende keitjes, ja terugrijden heeft geen zin, dus gewoon doorrijden en als het kan niet gaan stil staan. We hadden al ’n hele tijd op deze weg gereden en ineens stopte Ronald zijn GPS er weer mee, waar komen we nu dan uit?
Ja toch uiteindelijk op ’n normale weg. Het was achteraf gezien wel ’n heel mooi weggetje alleen dat grint en die keitjes was niet echt geweldig. Maar alles is goed gegaan. Rond 16.45 uur waren we weer terug op ons overnachtingsadres. We zetten de motoren weer op het plaatsje in de stalling en we hebben vandaag 217 km. gereden. Nadat we ons weer hadden opgefrist dronken we wat en praatten we na over deze dag. Om 19.30 uur deden we ons weer goed aan het diner á la carte, wat weer heerlijk was klaar gemaakt. Na het diner zijn Berta, Jaap en Marian nog ’n stukje gaan lopen, doordat er ’n regenbui over hen heen kwam waren ze wat nat geworden.
Tot ’n uur of twaalf hebben we nog gezellig gekletst. Het was weer ’n mooie dag met ’n geweldige omgeving met leuke binnenwegen en bergen, hellingen en dalingen en natuurlijk die lange grintweg, met af en toe ’n herberekening. Daarna gingen we richting onze kamers, morgen weer op tijd op voor het ontbijt.
De 3e dag: zaterdag 19 mei. We keken onder ons ontbijt naar de zwaluwen die af en aan vlogen, deze vogels hebben ook “geboekt bij Gasthaus zur Fähre “, ze waren druk in de weer en hadden er ook zwaluwnestjes zitten zagen wij. Tegen 10.00 uur was de planning om vandaag weg te rijden voor onze dagtocht, maar iedereen was om 9.50 uur al klaar en hadden de “fiets “al uit de bewaakte stalling gehaald, Jan zag bij zijn achterwiel wat “lekkage “, hé wat is dat nou? Even op onderzoek uit, dus met zijn vinger even wat afvegen, hij likte eraan maar kon het niet thuis brengen wat het was. Geen olie, even ruiken misschien dat de geur wat meer bekend voor komt, oeps, het was onze waakhond geweest die zijn pootje had opgebeurd aan het achterwiel van Jan. Het is niet leuk maar gelukkig geen machineprobleem. Bij het ontbijt was het eerst nog wat mistig met iets zon, maar nu we willen gaan rijden was het al heerlijk zonnig geworden en al ’n lekkere aangename temperatuur. Harry rijdt vandaag weer voor, we zijn in deze route even langs Villa Löwenherz gereden dit stond rechts van de weg waar we reden, hier hebben we vorig jaar nog even koffie gedronken, is ook ’n motorhotel. Na zo’n 38 km. hebben we onze 1e koffiestop gehouden met thee, koffie en gebak bij Gasthof Verwohlt in Neuhaus. Wwe genoten onder ’n parasol heerlijk van het mooie zonnige weer en het werd al lekker warm,. We treffen het wel met de zon en het mooie weer, ach iedereen krijgt wat die toekomt, zullen we maar zeggen. Nadat iedereen zijn consumptie op had reden we weer verder. We hebben nog ’n kleine tussenstop gehouden midden in ’n prachtig bos waar we ’n rek en strek stop hebben gehouden, het was er zo heerlijk stil dat je vele vogels kon horen fluiten en tjilpen. Af en toe kwam er ’n auto langs maar verder was het er heerlijk rustig, er stond ’n klein overdekt huisje waar je even kon zitten en genieten van de natuur. Deze route loopt goed volgens de planning, we hebben nog niet hoeven her te berekenen. Waar je ook rijdt in deze omgeving, de weggetjes en de omgeving het blijft mooi, de bergen en de haarspeldbochtjes, met de dalingen en hellingen van 16 %. We reden al weer ’n tijdje en stopten bij de Kloostermöhle om wat te gaan eten, ook hier hebben we vorig jaar even gezeten. Dit is in het plaatsje Münden-Bursfelde, deze Kloostermöhle heeft ’n hele geschiedenis. Zie hiervoor de site www.klostermuehle-bursfelde.de Dit hotel staat aan ’n weg waar heel veel motoren langskomen rijden. Het is ook ’n mooie omgeving, ook oldtimers reden er langs. En inmiddels was het al 23.5 graad geworden, dit gaf de thermometer aan op de motor toen we reden, de buiten temperatuur onderweg gaf aan 27 graden. Na deze stop wou Henk wel weer voorrijden, we kregen weer hellingen van 10 en 13 % en de route ging over wegen heen dwars door de bossen. Tegen 15.45 uur kwamen we weer bij ons hotel aan en we zijn lekker op het terras buiten gaan zitten want het is zo’n lekker weer. Vandaag hebben we 188 km. gereden, het was weer ’n hele mooie dag met glooiende bochten en af en toe was er ’n slechte weg tussendoor. Maar ’n prachtige natuur. We hebben ons weer goed laten eten van het diner, het smaakt uitstekend en is niet duur. Na het eten zijn Jaap, Berta, Harry en Tonny nog ’n eind gaan lopen want het is nog lekker weer, niet koud, alleen de vogels hoorde je we liepen langs de Weser, wat ’n rust en stilte daar, toen we terug kwamen kregen we van de eigenaresse ’n schnaps aangeboden die ze zelf daar maakte, iets met kersen, lekker zoet, ’n likeurtje. Dit smaakte echt lekker, ik hou wel van zoet, het is ’n goed slaapmutsje. We hebben nog lang op het terras kunnen zitten buiten want het bleef aangenaam.
De 4e dag zondag 20 mei, vandaag gaan we weer terug naar huis en is ons Hemelvaartsweekend dan weer voorbij. Het had ’s nachts hevig geregend, toen ik om 7.00 uur naar buiten keek was het flink mistig. Om 8.00 uur zouden we gaan ontbijten om dan om 9.00 uur te vertrekken. Toen we aan het ontbijt zaten trok de mist langzaam wat op, dat is dan wel ’n mooi gezicht als de zon er dan iets bij door komt. Jan zou vandaag weer voorrijden zodat Harry nog weer wat onder het rijden kan opnemen met de filmcamera. Nadat we alle spullen weer op de motor hadden gepakt, werden we door iedereen in het hotel uitgezwaaid. Ook de mensen die nu aan het ontbijt zaten keken hun ogen uit en zwaaiden naar ons. Het is 9.00 uur we gaan weer op weg, de wegen waren nog wel vochtig en omdat we weer mooie binnenwegen rijden door de bossen bleven die wegen nog langer nat omdat de bomen over de weg heen hingen. Gewoon even extra opletten en geen gekke dingen doen. We waren net goed en wel onderweg het was 9.45 uur toen ineens René zijn motor niets meer deed. Harry reed achter hem en Jos achter ons, even kijken wat er is. Jos stopte ook, wij reden even hard vooruit om aan te geven aan de voorrijder dat René zijn motor er mee stopte en we even moeten wachten. Jan is ook best technisch met motoren en ging terug. Wat zou René hebben machinepech en dat in het plaatsje Wildesbaden. Of zou de benzine op zijn? René heeft wel ’n hele grote benzinetank hij heeft maar 1x getankt terwijl Ronald om de 280 km. weer moest tanken en de meesten dan ook hun tank weer even vol gooiden. We hoorden het wel als ze er weer aan kwamen rijden. Na ’n klein kwartiertje kwamen ze er weer aan met z’n drieën, inderdaad was de tank leeg van René, nu is Jos ook best handig en heeft al eerder meegemaakt dat iemand met ’n lege tank zat, dus hij “ koppelt ” zijn tank los, en hoe ze ’t doen weet ik niet maar ze kregen het voor elkaar om zo benzine in de tank van René te laten lopen. En hem voldoende te geven tot aan de eerst volgende benzinestation, dit konden we weer op de Garmin opzoeken waar het dichts bij zijnde tankstation zat.
René had wel aangegeven toen we vertrokken vanaf het hotel dat hij binnenkort moest tanken maar na 3 kwartier al was hem zelf ook wat overvallen. We reden weer door ’n klein plaatsje, dit was weer ‘n “streng gelovig plaatsje “ want de dames en meisjes liepen allemaal in ’n zwarte rok met bloesje en ’n speciaal hoedje op en veelal in het zwart, de heren en jongens in ’n zwarte pantalon met overhemd en stropdas, er liepen 2 jongens voorop ze hoorden en zagen de motoren aankomen en toen we er langs kwamen zwaaiden ze heel voorzichtig.
Ja hun ouders liepen erachter, ze keken heel streng, aan het gezicht van moeders te zien vond ze dat haar zoons toch niet hadden mogen zwaaien. Dit was al net zo als op Hemelvaartsdag. En op zondagmorgen motorrijden dat kan toch niet. Ach, laat kinderen genieten, daar zijn ze toch jong voor, wat kan het voor kwaad dat ze zwaaien naar ’n groep motorrijders. Ik heb in ieder geval terug gezwaaid. Maar goed we vonden toch al snel ’n tankstation en konden tanken. Na nog ’n mooie route gingen we om 11.30 uur koffie drinken met gebak bij Andrea Schmidt ze had de taarten zelf gebakken en het heette ook Andrea’s taart. Ze had vele soorten en we konden dit lekker op eten op het terras want het was inmiddels 22.5 graad geworden. We zaten nu in het plaatsje Salzkotten-Niederntudorf. We hebben lekker rustig de tijd genomen voor de koffie en de thee, want we hebben nog vakantie.
Tegen 12.00 uur gingen we weer op weg, hé het begon iets te regenen, maar dit was niet noemenswaardig, het duurde 10 minuutjes en was zo weer verdampt door de zon. We reden weer door leuke binnenwegen alleen er lag nu wat meer los grint op de weg, we reden nu wel ’n hele mooie smalle weg, maar dat was ook ’n weg met heel veel grint ’n hele grintweg en dat was best weer ’n heel stuk. Terug rijden heeft geen nut dus gewoon rustig doorrijden; follow the leader. En inmiddels is het al 27 graden geworden. We rijden nu nog ’n stuk binnendoor weg om straks na de longtop de snelweg te pakken om zo weer wat op tijd thuis te zijn. We zijn gestopt bij restaurant Haus Börger-Elvering het was er best druk en iedereen zat op het terras onder ’n zonneparasol, dit is in het plaatsje Davensberg-Ascheberg, het eten smaakte weer geweldig lekker. In overleg met de deelnemers onder het eten hebben we besloten om dus de snelweg te pakken richting Bremen, dan richting Enschede en daar de grens over. Harry zou nu weer voor gaan rijden, maar daar heb je ’n stuk waar geen tankstation te bekennen is en nu zat Ronald bijna zonder benzine.
Harry reed constant dezelfde snelheid om zo brandstof te sparen voor Ronald, we zijn maar in Rijssen de snelweg afgegaan om daar te gaan tanken en omdat het best warm was en de zon nog volop scheen hebben we ook maar ’n stop gehouden voor ’n ijsje. Nu was het niet ver meer naar huis, we reden over de Holterweg en hier nam de een na de ander afscheid omdat ze huiswaarts gingen, d.m.v. ’n klein drukje op de claxon en de hand op te steken namen we afscheid. Om 17.05 uur waren wij weer thuis, we hebben vandaag 350 km. gereden.
Hierbij wil ik Jaap, Berta, Jan, Jos, Ronald, René, Marian, Berna, Henk en Harry bedanken voor het enorm gezellige weekend, we hebben het getroffen met het weer, de prachtige omgeving en de mooie binnenwegen. We hebben het heel leuk met elkaar gehad, veel gelachen, alles is prima verlopen. Nogmaals allemaal bedankt.
We hebben dit weekend in totaal 1152 km. gereden.
Groetjes,
Tonny Koolhof
Naar boven