Zoeken

Menu

Onze adverteerders

In de weken voor de rit heb ik niet de gelegenheid gehad (om verschillende reden) om de rit voor te rijden. Dat heeft als gevolg dat ik de gehele rit achter mijn zelf heb aangereden. Het begon al dat ik veel te vroeg bij de eerste stop De Nynke Pleats aankwam. Hier had ik gepland de lunch te gebruiken, maar ik was zelfs veel te vroeg voor de koffie

(duizend bommen en graten).

We zijn toen maar doorgereden opzoek naar een geschikt etablissement om de lunch te gebruiken. Eerst gekeken op de afsluitdijk, maar gehele afsluitdijk werd door de muggen al snel een oorlogsgebied en zijn we maar snel doorgereden West Friesland in. Uiteindelijk hebben we, nadat de verkenningstocht door Jan Amelink, Peter van der Noort en Halit Aydin om de motor dicht bij het restaurant te krijgen was mislukt,  een etablissement gevonden in Medemblik  “Het Hof van Medemblik”. Daar vonden wij, onder aanvoering van Harrie (die moest zeer nodig uit….) een schitterende zitplaats voor de lunch. Na de boerenomelet en de patat met saté van Francis en José druppelde we op eigen gelegenheid weer richting motor en zijn we over en langs de dijken van West Friesland en door de dorpskernen van de verschillende kustplaatsjes doorgereden naar het pannenkoekenrestaurant  “Pannenkoekenhuis Ootje Konkel”.

Doordat ik concessie heb gedaan aan mijn principe om de route niet of zo min mogelijk voor de dorpskernen te leiden om maar te kunnen in korten op het aantal km’s heb ik mij zelf zitten verezelen aan de fietstoeristen (gewoon blijven fietsen met zijn tweeën naast elkaar – vraag mij af of ze dat ook doen als er een dikke Scania / DAF aankomt (frustratie? ja)), brommobielen en wat nog meer.

In het pannenkoekenrestaurant heb ik een kop koffie met een vruchtijs gebeuren besteld en dat voorbeeld kreeg navolging. Door Halit werd één of andere kokosnoot besteld waarop Jan A aan de serveerster vroeg om een hele harde kokosnoot te serveren. En bijna elke rit hoor ik Berna mopperen dat er bij haar thee nooit een koekje wordt geserveerd, waarop Hans Korten aan de serveerster vroeg of Berna ook een koekje mocht hebben/krijgen … en met gelach van de aanwezige IJselrijd(st)ers geschiede dat. Maar Berna volgens mijn fanatiek theedrinkende collega is dat om dat het koekje de smaak van de thee bederft.

Nog een zacht principe van mij is om de autosnelwegen te mijden in de routes en een voorwaard voor deze rit wat dat ik zonder gebruik te maken van een autosnelweg langs en voorbij Amsterdam zou komen en bij het uitzetten van de rit op de Garmin ging dat ook prima, maar toen ik voor 90% Amsterdam voorbij was ging het helemaal fout omdat de weg was afgesloten met containers en bouwhekken!

(duizend bommen en graten)

Dus noodgedwongen hier maar de autosnelweg opgezocht en dan denk je de route bij Muiden weer op te pakken, maar daar had men om een of andere (domme) reden een enige overgang over het water afgesloten met een kermis of zo niets. Toen maar gekozen voor de zekerheid en de afslag naar Eemnes (daar kende ik de omgeving vanwege mijn werk redelijk goed) gepakt. En vanaf hier zijn we geloof ik zonder problemen naar de Lindeboom terug gereden. In Apeldoorn hebben we afscheid genomen van Jan Amelink en onderweg ergens van Harrie en Tonnie Koolhof. Harrie gebaarde dat we maar moesten doorrijden. Harrie heeft zich even later telefonisch bij de bestuursvertegenwoordiger afgemeld. Tonnie was misselijk geworden, maar geloof dat het weer goed gaat. Peter van der Noort was ook wat eerder afgeslagen. Peter moest maandag zeer vroeg met de vrachtwaggel op pad.

Hoewel ik van verschillend leden te horen heb gekregen dat het een mooie route was heb ik een behoorlijke kater overgehouden aan deze rit. We waren 18.15 uur weer op de parkeerplaats van de Lindeboom en gelukkig was dat geen 20.00 uur.

Jan Korting

Naar boven