Zoeken

Menu

Onze adverteerders

Hallo, IJselrijders hier volgt een kort verslag van de Teutoburgerwald die is georganiseerd door Jos Korting en deze rit zou ongeveer 400 km zijn.

Deze rit werd gereden op 5 oktober 2014 , we starten als vanouds vanaf de parkeerplaats van de Lindeboom aan de kant van de Aldi, we zouden daar om 9.30 uur vertrekken.

Toen wij daar aankwamen stonden al enkele motoren op ons te wachten onder andere Erwin, Johan, Jan, Vincent en z’n vader Peter v/d Noort en Sander Hagen en Cor Dalhuisen, alleen de toerleider kwam als allerlaatste opdagen met z’n broer Ton, nadat wij waren gearriveerd kwamen Henk en Berna, Francis en Jose, Pieter-Jan, Halit en Jan nog, en als ik dan niemand ben vergeten kom ik uit op 15 motoren en volgens mij waren er 3 duorijders en dan kom ik uit op 18 personen, conclusie het lijstje wat ik heb gekregen van Jos Korting klopt dus niet, dus degene die hier niet vermeld word moet zijn klacht even aan Jos overbrengen.

Om iets voor half tien kwam er nog een PINDA (panda) aanrijden en dat was onze clubfilmer (hij heeft pas een camcorder voor de motor) Hans Vermeulen en die wilde ons vertrek bij de Lindeboom vastleggen op video. Helaas dit klopte niet volgens mijn vrouw dit was bij de vorige rit. Dit keer stond Hans bij de Cröddenbrug om ons al rijdend op de video te zetten.

Aangezien de Teutoburgerwald niet naast de deur ligt had Jos besloten om eerst een stuk snelweg en grote wegen naar Duitsland te nemen om zodoende wat sneller bij de Teutoburgerwald te komen en daarmee tijd te winnen om de route waar het om ging wat rustiger te rijden.

Jos had de eerste stop gepland bij het restaurant Jägersheim Rosendahl-Darfeld, daar werden we naar een lokaaltje gedirigeerd waar men al een grote tafel voor ons had gereserveerd en de andere tafel werd nog even toegedekt met een groot wit laken, daarop werden de kopjes  neergezet en daarna de suiker en koekjes en toen gebeurde er een hele tijd niets. Ik denk wel zo ongeveer een half uur en dan werden er verschillende thermoskannen op tafel gezet en kon je zelf de koffie inschenken.

De koekjes waren  niet bij de koffie want die had men in dat half uur al soldaat gemaakt. Al met al heeft dat oponthoud ongeveer een uur geduurd maar volgens Jos lagen we nog mooi op schema en gingen we nu echt genieten van de route en daar was niets teveel van gezegd.

Het volgende oponthoud hadden we bij de benzinepomp en tevens bij het aanpalende restaurant ROUTE 68  waar we de lunch zouden gebruiken. Het mooie bij de benzinepomp was dat je er wel kon tanken maar het betalen van de benzine ging daar veel moeilijker, je kon daar namelijk alleen maar contant betalen en welke moderne motorrijder heeft tegenwoordig nog cash geld bij zich. Ik namelijk niet en zo waren er nog verschillend andere motorrijders die hun klein beetje geld moesten aan spreken om de benzine te betalen, maar uiteindelijk heeft iedereen betaald en gebaald van het moderne Duitsland waar je niet met creditcard of bankpas kon betalen HOE BESTAAT HET!!

Maar het bij behorend restaurant was van een heel ander kaliber: het was echt helemaal ingericht als een Amerikaans restaurant inclusief een levensgroot vrijheidsbeeld en waren we bij de Chinees grote porties gewend nou hier konden ze er ook wat van! Ik zag porties over tafel gaan waarvan ik dacht “ben ik even blij dat ik maar een eenvoudige hamburger heb besteld” maar toen die kwam was die hamburger ook mega groot. Het is lastig om uit te leggen maar ik zal Zenna vragen om een paar van de foto’s die daar genomen zijn bij het verslag te plaatsen dan wordt het vanzelf wel duidelijker wat ik bedoel.                                                                                      

Na het eten gingen we verder met de route en deze kende nu machtig mooie bochtjes en dat was dus puur genieten hoewel dat niet voor iedereen opging want helaas hadden we net als vorig jaar iemand die liever door een sloot probeerde te rijden maar ook dit jaar lukte dat weer niet en helaas was het nu wat ernstiger dan het vorige jaar want de onfortuinlijke motorrijder moest dit bekopen met een gebroken sleutelbeen en een beetje schade aan de motor. Hij heeft de route niet afgemaakt en is samen met z’n vader (die reed op z’n eigen motor) en achterop zittend bij Cor terug gekeerd naar huis. Wij wensen hem vanaf deze plaats een voorspoedig herstel toe.

Met uitzondering van de mensen die naar huis zijn gegaan hebben we de route hervat en genoten van het mooie Teutoburgerwald (wat een rot naam is dat eigenlijk je kunt het haast niet normaal uitspreken maar zal wel aan mezelf liggen) Na de 3e koffiestop in het plaatje Laer zijn we eigenlijk van de route afgestapt want het werd al vrij laat en bovendien begon het een beetje te regenen dus zijn we via wat grote wegen in Duitsland rechtstreeks terug gereden en via de A1 waren we dan ook al weer spoedig terug in Deventer. Maar toen was het dus al wel weer zes uur, dus als we de hele route hadden uitgereden waren we nog veel later thuis geweest. Dus, Jos, het was een verstandig besluit van je om het zo te doen. Jos het was een hele mooie rit en zeker voor herhaling vatbaar maar dan moeten we ‘s morgens wel eerder weg gaan. Bedankt voor de route en je mag nog weleens zo’n route maken.

Groetjes Harry.

Naar boven