Zoeken

Menu

Onze adverteerders

Op de toerkalender van de IJselrijders stond op zondag 25 mei de Vechtdalrit gepland, die werd georganiseerd  door MTC Dalfsen.

Voor nadere informatie moest je “hier” klikken. Echter tot op het laatste moment  had het klikken geen resultaat, m.a.w. geen informatie. Na een mailtje in de richting van de toercommissie werd oor Jos gereageerd met de mededeling dat hij had gepoogd om in Dalfsen informatie, c.q. de route te ontvangen, hetgeen niet was gelukt. Ook heb ik gereageerd op de site van MTC Dalfsen om te route te ontvangen, waarop ook geen reactie kwam.

Na een contactje met Halit besloten we op de valreep om samen dan toch maar die route te gaan rijden en plaatsten op het laatst een oproep op onze site met de mededeling dat wij om 09.30 uur zouden starten vanaf De Lindeboom en dat een ieder die mee zou willen rijden, welkom zou zijn.

 
Ruimschoots voor 09.30 uur waren we present bij de Lindeboom, alwaar de wegen waren versperd door de plaatselijke kermis, maar waar we toch nog een hoekje vonden. Even voor half tien kwam ook nog Jan Korting opdagen met de mededeling dat ook Jos nog zou komen. Jos had de route ontvangen op die zaterdagavond tegen 22.00 uur.

Besloten werd om de route op te pakken bij Bathmen en daarna in Dalfsen te gaan inschrijven en betalen.

Zo gingen we met z’n vijven van start, te weten: Jan, Jos , Halit en Elly en Cor., waarbij Jos voor ging rijden tot Dalfsen, daarna mocht ik het stokje overnemen. Het weer was om te rijden grandioos. Na een klein uurtje konden we dan inschrijven en een bak koffie, met naar wens een stuk krentenwegge of cake nuttigen, om daarna de route te vervolgen. Deze liep in de richting van Ommen, Beerzerveld, Tubbergen etc. naar Delden, waar we besloten de lunch te gebruiken bij een fraai gelegen restaurant “’t-Hoogspel”.

Ondanks het volle terras was er volop bediening aanwezig en werd de lunch al snel geserveerd. Nadat we hadden afgerekend viel mijn oog op iets van een gedichtje wat tussen de menukaarten zat, met de volgende tekst:

 Ik lag met jou in hetzelfde bed

We sliepen wel rechtop

Jij stak er net wat bovenuit

Vandaar jouw blauwe kop

 

‘k Was stapel op jouw lange lijf

Dat mag je nu best weten

Ik vond jou echt een reuze-wijf

Gewoon om op te vreten

 

Laatst droomde ik de hele nacht

Aan één stuk door van jou

Jij werd mijn bruid, mooi in het wit

Omdat ik van sleepasperges hou.

 

Plots werd mijn droom heel bruut verstoord

Want wat was nu het gekke

We werden allebei vermoord

Door zo’n hovenier, Slaghekke.

 

We werden in een kist gelegd

En spoedig daarna gewassen

Mijn rug was krom, de jouwe recht

Jij werd dus eerste klasse

 

Wat wreed toch van zo’n hovenier

Ons zo uiteen te rukken

‘k Heb jou daarna nooit meer gezien

Want ik lag bij de stukken

 

Weet je wat ik het gekke vind

Het is eigenlijk heel stom

Terwijl ons leven in de grond begint

Is dat bij de mens net andersom.

Nadat ik deze tekst had gedeclameerd en verbaasde gezichten zag, heb ik ze uit de droom geholpen en ontboezemd dat het hier om “De verliefde asperge” ging.
Hierna konden we nog volop genieten van het fraaie Twentse land met z’n mooie stuurweggetjes, alhoewel er ook de nodige rechte stukken in zaten.

Om onderweg ook nog even een ijsje te eten, waren de geëigende gelegenheden erg druk bezet en besloten we om even te pauzeren bij een goede kennis van ons bij brasserie “de Babbelaar” in Lochem.
Na een prettige en ontspannen rit besloten we, mede met het oog op versperringen in Schalkhaar, vanaf Bathmen, waar de rit eigenlijk begon, een ieder zijns weegs te gaan.

Met vriendelijke motorgroeten en tot een volgende rit,

Cor Dalhuisen.

Naar boven