Zoeken

Menu

Onze adverteerders

Op 27 september  werd de tourrit naar Nordhorn (D.) verreden. Voorgereden door mijn vader Jaap van den Berge. Omdat ik al geruime tijd niet had meegereden met de IJselrijders, greep ik deze gelegenheid aan om weer eens mee te toeren.

Nu ik mijn Honda VFR zo weinig berijd, is het steeds weer lastig om de V4 gestart te krijgen. Ondanks dat de accu daags ervoor nog kunstmatig was opgeladen, was er zondagochtend vroeg op eigen kracht toch geen leven te krijgen in het koude motorblok. Dan maar weer even de auto erbij voor starthulp, dat ging goed. Nu maar zo min mogelijk opnieuw starten en zien dat de accu voldoende bij zou laden tijdens het rijden. Ik had nog een jerrycan met benzine in de auto liggen; die kon ik prima gebruiken opdat ik dan voor de rit niet nog eens zou moeten tanken. Ook de motor maar laten draaien bij De Lindeboom om andermaal een start te besparen. Toch sloeg ie prompt af na een paar minuten pruttelen. Dan maar weer aandrukken met hulp van wat IJselrijders... Er hadden zich er zo n 11 in Schalkhaar gemeld; dus dat zou wel goed komen. Vlak voor de kerkklok negen sloeg, toog ik naar de motor die ik in een hoek van de parkeerplaats had gezet. Nog een keertje proberen… Starten, lopen! Raar... OK, rijden maar!

De temperatuur die zondagochtend was nog maar  8 Graden Celsius. Ik had ervoor gekozen om een extra jack onder mijn motorjas te dragen, dat bleek een verstandige keuze. Zeker omdat het eerste deel van de route over de A1 ging. Bij afslag Borne op de A35 werd de snelweg verruild voor de leuke weggetjes. De route ging door verschillende Twentse dorpjes naar Ootmarsum. Daar was de eerste koffiestop al gepland. Prima zitten daar! Vanaf daar ging de route de Duitse grens over.

Mijn vader had al aangekondigd dat ze in Duitsland nauwelijks drempels hebben. Dat is inderdaad waar, maar ze hebben wel heell slecht wegdek. Dan heb ik nog liever drempels! Hahaha! Na een tankstop en een uurtje gereden te hebben, was het tijd voor lunch. In het plaatsje Lehrte streken de 11 hongerige motormuizen neer in het plaatselijke dorpsrestaurant / kegelbaan. Door een misverstand hadden we binnen 10 minuten allemaal een Strammer Max voor ons neus staan. Volgens de uitbater waren die vorbestellt. Omdat de meeste IJselrijders hier wel van houden, kozen we eieren voor ons geld en werd er lekker gegeten.

Na deze uniforme lunch kon de route vervolgd worden. Er werd ook nog wat ongepland rondgereden vanwege technische problemen met navigatieapparatuur. Helaas waren dat dan wel Bundesstrassen. Gelukkig werd de oorspronkelijke route wel weer gevonden.

Bij de terugkeer in Nederland ging het zonnetje weer schijnen. Precies toen ik een pauze kon waarderen, waren we in Weerselo. Daar was een stop gepland bij een ijstentje midden in het dorp. Goede timing!

De terugreis naar Schalkhaar ging door Enter, Rijssen en Holten. Het was een mooie dag met 320 kilometers meer op de teller van de 27-jarige Honda. Hij heeft het weer goed gedaan! En Pa ook!

Rob van den Berge

Naar boven